قرارداد خرید و فروش در اصطلاح حقوقی بیع نامیده می شود و مبلغی که مشتری باید به فروشنده بپردازد نیز ثمن نام دارد. بدیهی است که هدف فروشنده از قرارداد بیع، به دست آوردن ثمن معامله است آن هم در مواعد توافق شده در قرارداد. در ادامه فسخ معامله به علت تخلف از شرط را توضیح خواهیم داد.
در اکثر مبایعه نامه ها معمولا شرطی معادل: «در صورت عدم وصول چک مربوط به ثمن معامله، فروشنده حق فسخ خواهد داشت» گنجانده می‌شود.
در صورت نپرداختن ثمن توسط خریدار در تاریخ های مندرج در قرارداد، فروشنده می تواند با مراجعه به دادگاه دادخواست مطالبه ثمن قرارداد را بدهد که می تواند علاوه بر اصل پول، خسارت تاخیر تا دیه به نرخ شاخص بانک مرکزی را از زمان مطالبه تا زمان پرداخت نیز علاوه بر خسارت دادرسی مطالبه کند. اما این منظور زمانی قابل اجرا خواهد بود که در قرارداد ذکر شده باشد.
بر طبق قانون نپرداختن ثمن معامله با شرایط تعیین شده در قرارداد و یا پاس نشدن چک های مربوط به آن، موجب فسخ قرارداد از جانب فروشنده نمی باشد. متاسفانه بسیاری از فروشندگان تصور کرده که در صورت پاس نشدن چک‌های خریدار، قادر به فسخ معامله می‌باشند. در حالی که این شرایط زمانی صدق خواهد کرد که در قرارداد ذکر شده باشد. به بیان دیگر، اگر در قرارداد قسمتی از ثمن معامله پرداخت شده یا چک داده شده باشد و یا زمان پرداخت تعیین شده باشد با تاخیر در پرداخت ثمن، فروشنده حق فسخ قرارداد را ندارد و مجبور است که فقط برای دریافت ثمن معامله اقدام اقامه دعوی نماید.