هر چقدر شرکت ها از راه کار های جدید دیجیتال استفاده می کنند و موقعیت های سرمایه گذاری و شرایط جدید استخدامی بهبود تقاضا را تقویت می کنند، انتظار داریم که رشد بهره وری بهبود یابد.
سال هاست که دلایل رکود اقتصادی در کشور های پیشرفته ای مثل آمریکا، یک معما به حساب می آمد. بعضی ها بر این باور بودند که رکود سکولار باعث این مشکل است، در حالی که ارتباطات اقتصادی عامل بودند. با بررسی بحران اقتصادی سال 2008، سه نکته مهم دریافت شد : رشد کم سرمایه، دیجیتالی شدن و بهبود تقاضای ضعیف.
تمام این دلایل باعث شدند که رشد بهره وری در حدود 80% در بین سال های 2010 تا 2014 افت کند.
در بین سال های 2000 تا 2004، میزان سرمایه سالانه آمریکا در حدود 3.6% رشد داشت. در سال های 2010 تا 2014 این میزان به 0.4% کاهش یافت. از کار افتادگی نیروی کار باعث کاهش بهره وری و در نتیجه کاهش میزان سرمایه شد.
رشد میزان سرمایه باعث کاهش سرمایه گذاری در ساختار های مختلف گشت. این باعث سخت تر شدن اوضاع و تقویت این رکود می شد. سرمایه گذاری های نا محسوس، مثل سرمایه گذاری در تحقیقات، نرم افزار و توسعه، باعث شد تا از فرو رفتن در بحران سال 2009 رها شوند. ادامه این سرمایه گذاری ها باعث بازتاب موج دیجیتالی شدن شد که امروزه در بین تمام صنایع فراگیر شده است.
با دیجیتالی شدن یا همان پیشرفت تکنولوژی، مسائل جدیدی وارد زندگی امروز ما شده اند. همه این پیشرفت ها با ابتکار های جدید همراه بودند و محصولات و قابلیت های جدیدی را تولید کرده اند. مثل کتاب های دیجیتال یا مدل های جدید کسب و کار. بسیاری از اقتصاد دان ها، پیشرفت دنیای ارتباطات را باعث رشد اقتصاد دانسته و آن را به عنوان یک بمب در بهره وری خطاب می کنند.
تحقیقات MGI نشان داده که این دیجیتالی شدن بیشتر در بخش های کوچک نمود پیدا می کند. بیشتر بخش های بزرگ مثل سیستم بهداشت کشور هنوز به صورت کامل دیجیتالی نشده و از این رو بهره وری کمتری نیز دارند. این تحقیقات نشان داده اند که دیجیتالی شدن باعث رشد شدید بهره وری می شود. در بررسی های انجام شده، در حدود 1/3 شرکت های جهانی وارد دنیای دیجیتال شده اند.
جالب است بدانید شرکت هایی که وارد دنیای دیجیتال شده اند، در حدود 17% از سرمایه گذاری های آنها از طریق محصولات یا خدمات دیجیتال انجام می شود. کمتر از 10% اطلاعات شرکت های مختلف به صورت دیجیتال در دسترس است. این مساله باعث می شود تا آنها از موهبت های دنیای دیجیتال مثل بلاک چین، مدل سازی های جدید و هوش مصنوعی که باعث ابتکار عمل و ایجاد موقعیت های سرمایه گذاری می شود بی نصیب باشند.
آخرین فاکتور مهم در بحران اقتصادی، مشکل در تقاضا بود. در صنایع مختلف، بهبود آرام تقاضا باعث می شد تا سرمایه گذاری انجام نشود و همین باعث بروز بحران شد. در این زمان تصمیم به سرمایه گذاری و بالا بردن بهره وری به تعویق می افتد. وقتی که رفته رفته تقاضا بالا رفت، بسیاری از صنایع ظرفیت خود را بدون نیاز به سرمایه گذاری افزایش دادند. این باعث رشد کم میزان سرمایه در بین سال های 2010 تا 2014 شد که مهم ترین عامل رشد کم بهره وری بود.
اما هرچه صنایع از راه کار های دیجیتال استفاده کنند، انتظار بهبود تقاضا می رود. هزاران هزار عامل در رشد بهره وری دخیل هستند. اما ما در قرن 21 هستیم و دیجیتالی شدن است که باعث افزایش بهره وری و رفاه اقتصادی می شود.